Monday, April 05, 2010

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑ!!!!

Αλλά θα ήθελα να μην έχω δικαιωθεί.....!!!!


Τι θα γίνει φέτος με την προσβάσιμη παραλία στο πρώην ΠΙΚΠΑ Βούλας;

Αναγκαία φέτος η αξιοποίηση των ειδικών σε θέματα προσβασιμότητας.

Η περσινή λειτουργία της πρότυπης για ανθρώπους με αναπηρία παραλίας στο πρώην ΠΙΚΠΑ (νυν ΚΑΑΠ) Βούλας, μόνο πρότυπη δεν ήταν. Προχειρότητες, ανειδίκευτες παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής, κατασκευές εντυπωσιασμού δίχως συνυπολογισμό των αναγκών των χρηστών, δημιούργησαν πληθώρα προβλημάτων, ιδιαίτερα την περίοδο αιχμής Ιούλιο και Αύγουστο. Αν κάτι χρήσιμο μένει από την περσινή περίοδο είναι ότι συνιστά ιδανικό παράδειγμα προς αποφυγήν.

Κιγκλιδώματα παρεμπόδισης των κινητικά αναπήρων. Από τις περσινές κακοτεχνίεςΚιγκλιδώματα παρεμπόδισης των κινητικά αναπήρων. Από τις περσινές κακοτεχνίες Δυό ήταν οι ρίζες των περσινών προβλημάτων. Αφενός, η καθυστέρηση στην εκταμίευση των απαραίτητων κονδυλίων συντήρησης και οργάνωσης της παραλίας. Μέχρι τις αρχές του Καλοκαιριού η επονομαζόμενη και ΠΙΚΠΛΑΖ παρέμενε κλειστή και ανέγγιχτη, δίχως κανείς να γνωρίζει το εάν και πότε θα ανοίξει τις πύλες της στους λουόμενους. Οταν τα χρήματα εκταμιεύθησαν (περί τις 90.000€) τα πάντα έγιναν εσπευσμένα, άρον άρον όπως συνηθίζεται να λέγεται. Και επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τα πάντα που ακολούθησαν έγιναν λάθος.

Η δεύτερη αιτία του περσινού κακού ήταν οι βουλευτικές εκλογές. Η αιχμή της θερινής περιόδου συνέπεσε με την προεκλογική περίοδο, οι δυσλειτουργίες της παραλίας έπρεπε να αντιμετωπιστούν με συνταγές εντυπωσιασμού ώστε να επενδυθούν και μικροπολιτικά. Τέλη Ιουλίου ο τότε υπουργός Κ. Μακρόπουλος διέθεσε όσα δεν είχαν διατεθεί στο ΚΑΑΠ Βούλας επί χρόνια για έργα καλλωπισμού, που μόνο τις ανάγκες των χρηστών δεν λάμβαναν υπόψην, τουναντίον προκλητικά τις αγνοούσαν και εντέλει υπονόμευαν. Προγραμματιζόταν και η διοργάνωση (μέσα Σεπτεμβρίου) προεκλογικής γιορτής με “νταούλια και βιολιά” που απετράπη εξαιτίας των έντονων διαμαρτυριών και παραπόνων των κινητικά αναπήρων χρηστών της παραλίας που είχαν υπερβεί το όριο ανοχής τους.

Οι ρίζες των περσινών προβλημάτων μπορούν φέτος να ξερριζωθούν. Είναι απλό, είναι αυτονόητο το “πως”. Ξεκινώντας από την δεύτερη ρίζα, όλα τα έργα βιτρίνας (γαρμπίλια, γρασίδια, κάγκελα) που φτιάχτηκαν για να διευκολύνουν την σχεδιαζόμενη πρόσβαση των τηλεφακών στην ΠΙΚΠΛΑΖ παρεμποδίζοντας όμως την πρόσβαση των κινητικά αναπήρων, πρέπει να πεταχτούν στα αζήτητα. Σε ότι δε αφορά την λογική της τελευταίας στιγμής, η περσινή τραυματική εμπειρία απαγορεύει φέτος το “μιά από τα ίδια”. Τα χρήματα για την λειτουργία της ΠΙΚΠΛΑΖ πρέπει να εκταμιευθούν αμέσως μετά το Πάσχα, ευθύς αμέσως πρέπει να δρομολογηθεί και η διαδικασία σχεδιασμού της φετινής λειτουργίας της παραλίας.Και επ’ αυτού η ευθύνη είναι πολιτική.

Απομένει μιά ακόμη κρίσιμη λεπτομέρεια ώστε η ΠΙΚΠΛΑΖ να ξαναβρεί την απωλεσθείσα πέρυσι ταυτότητά της. Πρέπει με έμφαση φέτος να επικοινωνηθεί ο λόγος ύπαρξής της, το “γιατί” της δημιουργίας της προ επταετίας. Διότι η ΠΙΚΠΛΑΖ δεν είναι μιά τυχαία δημιουργηθείσα παραλία, αλλά προϊόν σχεδιασμού ειδικών επιστημόνων με στόχο να λειτουργήσει ως πιλότος για πολύ περισσότερες προσβάσιμες παραλίες στην χώρα μας. Είναι η αποτύπωση στην πράξη του σχεδιαστικού μοντέλου “παραλίες για όλους” που με κόπους και βάσανα ανέπτυξαν οι ειδικοί σε θέματα προσβασιμότητας αρχιτέκτονες Γ. Πόλης (κυρίως αυτός) και Α. Τσοχατζοπούλου με χρηματοδότηση προ οκταετίας του υπουργείου ανάπτυξης. Ειδικά σε αυτούς πρέπει πρώτος λόγος να συνεχίσουν αυτό που δημιούργησαν και ως σχεδιαστική παρακαταθήκη έχουν αφήσει. Στο όνομα της προοδευτικής συνέχειας που οφείλει να διέπει τις σύγχρονες πολιτείες. Στο όνομα – κατά κύριο λόγο – του δικαιώματος των χιλιάδων πολιτών με αναπηρία στην ανεμπόδιστη πρόσβαση στο υγρό στοιχείο, που πέρυσι παραβιάστηκε με τον πλέον φτηνό και απαράδεκτο τρόπο.

Αντί επιλόγου, επαναφέρουμε ένα διατυπωθέν πέρυσι ρητορικό ερώτημα του αρχιτέκτονα Γ. Πόλη, του ιθύνοντα νου – για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους – του μοντέλου “παραλίες για όλους”. Ο Πόλης διατύπωσε το ερώτημα άναυδος από τις απίστευτες περσινές κακοτεχνίες στην ΠΙΚΠΛΑΖ που παρεμπόδισαν μεταξύ όλων και τον ίδιον μιάς και είναι χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου. Ρώτησε λοιπόν ο έχων την διπλή ιδιότητα, επιστήμονα και χρήστη μαζί των υποδομών της παραλίας: ”Ποιοί διάολε είναι αυτοί που αποφασίζουν για το σύνολο των αναπήρων με τρόπο ερασιτεχνικό και αντιεπιστημονικό; Οι σχετικές οδηγίες του Γραφείου Μελετών για Άτομα με Αναπήρια του ΥΠΕΧΩΔΕ πότε επιτέλους θα γίνονται σεβαστές;” Στο εύλογο ερώτημα του Πόλη προσθέτουμε και ένα δημοσιογραφικό δικό μας: “Πότε, επιτέλους, σε αυτή την χώρα θα πάψουν οι ειδικοί επί θεμάτων προσβασιμότητας να παρακολουθούν άναυδοι τις κακοτεχνίες των ανειδίκευτων; Πότε, επιτέλους, οι άσχετοι θα πάψουν να ασχημονούν επί των υποδομών που οι ειδικοί έχουν με κόπους , βάσανα και όραμα σχεδιάσει; Πότε η επένδυση στην εξειδίκευση θα γίνει με πίστη και συνέχεια ώστε να μπορεί να αφήσει βιώσιμα, μακροπρόθεσμα αποτελέσματα;” Τα ερωτήματα απευθύνονται στις υπουργούς τουρισμού (κατά κύριολόγο) και υγείας, ανήκουν σε αυτά που απαντιούνται μόνο στην (πολιτική) πράξη.